Η Α.Ε.Κ. ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ ΣΕ ΦΙΛΙΚΟ ΣΤΗ ΘΗΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Η Ένωση Μικρασιατών Θήβας και το Δίκτυο Mikrasiatis.gr, διοργανώνουν ποδοσφαιρικό αγώνα παλαιμάχων μεταξύ των ομάδων του ΑΟ  ΘΗΒΑ και ΑΕΚ, τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013 στο Δημοτικό Στάδιο , με ώρα έναρξης του αγώνα 3:00 μμ .
 Οι παλαίμαχοι της Α.Ε.Κ. με την δεύτερη παρουσία τους στην πόλη (πριν λίγα χρόνια σε αντίστοιχο φιλικό αγώνα για την στήριξη των ΑΜΕΑ Θήβας, είχε συμμετάσχει για πρώτη φορά με την ομάδα και είχε τιμηθεί από την Ενωση Μικρασιατών Θήβας, ο πατριώτης μας Μικρασιάτης ποδοσφαιριστής Μιχάλης Κασάπης) συμβάλουν στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει για την δημιουργία του Μουσείου Μικρασιατικής Μνήμης Θήβας.
 Η αποστολή της ΑΕΚ θα αποτελείται από γνωστά αστέρια του παρελθόντος μεταξύ των οποίων οι Νεστορίδης, Σεραφίδης , Παπαιωάννου, Καραφέσκος, Τόσκας, Περισίδης, Καρακίδης, Μπατίστα, Κασάπης, Νικολάου, Αρδίζογλου, Στυλιανόπουλος, Γεωργιάδης, Σεβαστόπουλος, Βλαντής, Πυθαρούλης, Παπαδόπουλος, Ζήσης, Συμιγδαλάς, Αντωνόπουλος, Καρούσης, Μουσούρης κ.α.

Με την παρουσία σας συμβάλετε ουσιαστικά και εσείς στην δημιουργία του Μουσείου Μικρασιατικής Μνήμης Θήβας του οποίου οι εργασίες ξεκίνησαν .

Πηγή: http://mikrasiatis.gr/palaimaxoi-aek-filiko-thiva-gia-mouseiomikrasiatikismnimis/

Η Προσφυγομάνα Α.Ε.Κ, η Α.Ε.Κ. της Αγιάς Σοφιάς, του Μουσείου Προσφυγικού Ελληνισμού στη Ν. Φιλαδέλφεια, η Α.Ε.Κ. των Αλησμόνητων Πατρίδων, της Ιδέας, της Μνήμης, του Πολιτισμού και  της  Αλληλεγγύης δεν θα μπορούσε να λείπει από την πρωτοβουλία των αδελφών Μικρασιατών Θήβας.
Ευχόμαστε το συντομότερο να υλοποιηθεί η όλη προσπάθεια, για να κρατιέται άσβεστη η Μικρασιατική Μνήμη σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

KΥΠΡΟΣ: ΟΣΤΑ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Συγκλονιστικά στοιχεία για τη μοίρα πολλών αγνοουμένων, ισχυρίζεται ότι έχει στα χέρια του, ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ.

Το κείμενο του για την "εξαφάνιση" ομαδικών τάφων αγνοουμένων, δημοσιεύθηκε για την επέτειο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους.
Συγκεκριμένα, σε άρθρο του στην εφημερίδα "Πολίτης", και στη στήλη του "Άφρικα", επικαλούμενος μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα, αναφέρει ότι το 1996, οι Τούρκοι έστειλαν ειδική ομάδα ανθρώπων στην Κύπρο, για να βρουν ομαδικούς τάφους αγνοουμένων του 1974 και να καταστρέψουν τα οστά, προκειμένου να εξαφανίσουν τα όποια ίχνη τους.
Σύμφωνα με τον Σενέρ Λεβέντ, "ήταν μια επιχείρηση που διεξήχθη με πολλή μυστικότητα. Οι ομαδικές σφαγές Ελληνοκυπρίων διενεργήθηκαν ειδικά μετά το μεγάλο έγκλημα στα χωριά Μάραθα, Αλόα και Σανδαλάρη.
Άρχισαν δολοφονίες Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων -παιδιών, ηλικιωμένων- χωρίς διακρίσεις από οργισμένους Τούρκους στρατιώτες και μερικούς Τουρκοκύπριους. Όσοι γνώριζαν, έδειξαν τους τάφους που ήξεραν, στην ειδική ομάδα που ήρθε από την Τουρκία. Στην Αφάνεια, στην Άσσια, στο Μπέκιοϊ, στο Τζιάος. Πήγαν και στο Βαρώσι που είναι κλειστό για χρόνια.
Εκεί υπήρχαν κάποιοι που δολοφονήθηκαν και θάφτηκαν μέσα σε χαβούζες για να αποφευχθεί ο κόπος του σκαψίματος τάφων. Και στοιβάχτηκε χώμα πάνω τους. Έγινε εκταφή όσων βρίσκονταν σε ομαδικούς τάφους. Φορτώθηκαν σε καμιόνια. Μεταφέρθηκαν και ρίχτηκαν στη θάλασσα. Και να που μας το ψιθυρίζουν στο αφτί μετά από τόσα χρόνια. Αν όλα αυτά αληθεύουν, σημαίνει ότι άδικα ψάχνουν όσοι τους αναζητούν. Δεν μπορούν να τους βρουν".
Ο Σενέρ Λεβέντ γράφει ακόμα ότι ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Κουτλού Ανταλί, της εφημερίδας "Γενί Ντουζέν", δολοφονήθηκε τον Ιούλιο 1996 έξω από το σπίτι του από τον τουρκικό στρατό, "για να μην αποκαλύψει το μυστικό του Αποστόλου Βαρνάβα".
Αναφέρεται στην αρθρογραφία του Ανταλί στην εφημερίδα του, σχετικά με την επιδρομή "αστυνομικών" και Τούρκων στρατιωτών στον περίβολο του μοναστηριού του Αποστόλου Βαρνάβα, όπου "ήταν θαμμένοι Ελληνοκύπριοι που είχαν δολοφονηθεί αλλού και τους είχαν θάψει εκεί".
Σύμφωνα με τον Λεβέντ, ο Ανταλί επρόκειτο να αποκαλύψει ότι την επιδρομή εκείνη διέταξε η ειδική ομάδα από την Τουρκία, με στόχο να καταστρέψει τον ομαδικό τάφο.
Και καταλήγει ως εξής: "Δεν μπορούμε να ξέρουμε τα λείψανα πόσων αγνοουμένων έχουν ριχθεί στη θάλασσα κατά τις επιχειρήσεις αυτές. Για να τους θυμόμαστε αιώνια, μπορούμε μόνο να στήσουμε ένα μνημείο του “αγνώστου θύματος”. Να κοιτάμε αυτό το μνημείο καθημερινά και να ντρεπόμαστε. Αφού ούτε αυτό θα είναι αρκετό για να συγχωρεθούμε".
Πηγή: εφημερίδα '' Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ''

Ο ΘΩΜΑΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΝΑΟ...

Του Θοδωρή Καρβουνιάρη

Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από εκείνο το βράδυ που ο ουρανός της Φιλαδέλφεια "έκλαιγε" στο ποδοσφαιρικό "αντίο" του Θωμά Μαύρου. Φιλικός αγώνας ΑΕΚ - Εθνική Ελλάδας με τον Θωμά να φοράει ένα ημίχρονο τη φανέλα της ΑΕΚ και άλλο ένα τη γαλανόλευκη. Ο μεγάλος Θ(ε)ωμάς, μιλάει στο aek365 και θυμάται με νοσταλγία εκείνο το τελευταίο ποδοσφαιρικό βράδυ στο Ναό...
Κύριε Θωμά, πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια...
«Ήταν ένα βράδυ χαράς και λύπης. Χαράς, γιατί γύρισα μπροστά στους οπαδούς μας και έπαιξα γι' αυτούς και λύπης γιατί τελείωσα με το ποδόσφαιρο εκείνο το βράδυ και επίσημα. Έπρεπε να αλλάξουμε τελείως ζωή από εκεί και πέρα. «Θα είμαστε σπίτι μας, κάθε Κυριακή», σκεφτόμουν «και όχι στα γήπεδα». Παρότι έπιασε μια φοβερή καταιγίδα εκείνο το βράδυ, όλα πήγα καλά και μου άρεσε αυτό που έζησα. Ελπίζω να το ευχαριστήθηκε και ο κόσμος που ήρθε στο γήπεδο και τους ευχαριστώ γι' αυτό».
Θυμάστε πως πάρθηκε η απόφαση να γίνει αυτό το φιλικό παιχνίδι προς τιμήν σας, αν και έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα;
«Ήταν μία πρωτοβουλία και του Μελισσανίδη και του Μπάγεβιτς και του Καρρά. Είπαν να το κάνουμε. Συμφώνησα και έγινε. Ήταν όμορφα...»
Πώς ήταν τότε αγωνιστικά ο Θωμάς Μαύρος, αν και στα 39 του;
(γέλια) «Καλά πήγαμε. Άντεξα αν και δεν βοηθούσε το γήπεδο. Μία χαρά ήταν, έβαλα και δύο γκολ με την ΑΕΚ και ένα με την Εθνική».
Θυμάστε καθόλου στιγμές από εκείνη την ημέρα. Από το πρωί για παράδειγμα που σηκωθήκατε και περιμένατε να περάσουν οι ώρες για να έρθει η στιγμή του αγώνα...
«Εκείνη την ημέρα ήμουν πραγματικά θολωμένος. Άδειος. Αυτό που λες περίμενα να έρθει η στιγμή να μπω ξανά σε αυτό το γήπεδο, μπροστά σε αυτό τον κόσμο. Θυμάμαι όμως πως ήμουν θολωμένος».
Γενικά πάντως δεν βλέπουμε συχνά στην Ελλάδα να γίνονται παιχνίδια προς τιμήν παικτών με τεράστια καριέρα όπως εσείς.
«Ναι, όντως δυστυχώς δεν γίνονται τέτοια παιχνίδια. Καλό θα ήταν να γίνονται και με άλλους παίκτες. Πρέπει κάποια πράγματα να γίνονται, για να δείχνει μία ομάδα πως είναι οικογένεια. Ένιωσα μια ικανοποίηση που έγινε αυτό το φιλικό για μένα. Ένιωσα και τυχερός».
Τι κρατάτε από την καριέρα σας;
«Την αγάπη του κόσμου, την εκτίμηση και τον σεβασμό που έδειξαν προς το πρόσωπό μου. Και που ακόμα και τώρα δείχνουν. Αξίες ανεκτίμητες όλα αυτά».
Αγωνιστικά η καλύτερη στιγμή;
«Πάρα πολλές στιγμές. Έφτασα μεικτή Κόσμου και Ευρώπης να παίξω. Από εκεί και πέρα είναι τα αστέρια και ο ουρανός».
Με την ΑΕΚ;
«Με την ΑΕΚ... Η πορεία του '77 στο ΟΥΕΦΑ. Ενώ τα είχαμε πάει καλά ως τότε, πέσαμε με τη Γιουβέντους των 11 διεθνών και χάσαμε την ευκαιρία να πάμε στον τελικό. Τεράστια πορεία. Κρατάω επίσης το νταμπλ του 78', το πρωτάθλημα το '79, το Κύπελλο το 83'. Μεγάλες στιγμές και για την ομάδα και για μένα».
Η χειρότερη;
«Μόνο μία: Όταν έφυγα από την ΑΕΚ. Δεν ήταν σωστή η κρίση τότε των ανθρώπων που ήταν στην ΑΕΚ και αποδείχθηκε, όταν πήγα μετά στον Πανιώνιο και έδειξα κάποια πράγματα».
Πηγή http://www.aek365.com/a-301809/o-thwmas-thumatai-to-teleutaio-bradu-sto-nao.htm

ΗΘΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΥΛΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Ο Μητροπολίτης Δράμας  διάβασε μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου  από το βήμα της αίθουσας της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών κατά την παρουσίαση των σχεδίων του νέου γηπέδου της ΑΕΚ, ανακοίνωσε ότι θα κατατεθεί το ποσό των 50.000 ευρώ στην Δικέφαλος ΑΕ ως οικονομική βοήθεια  από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ στην Νέα Φιλαδέλφεια.Οι κερκίδες θα πάρουν ονόματα από προσφυγικές γειτονιές εκτός από την θύρα 21. Κάποια από τα ονόματα που ακούστηκαν είναι: Κωνσταντινούπολη, Πέργαμος, Μοσχονήσια, Σινώπη, Κασταμονή, Κερασούς, Αργυρούπολη, Οινόη, Έφεσσος, Νεάπολις, Σαφράμπολις, Αττάλεια, Δαρδανέλια, Νικομήδεια, Σμύρνη, Φιλαδέλφεια, Αξάριον, Κυδωνιές, Αϊδίνι, Αλικαρνασσός, Δίδυμα, Σαράντα Εκκλησιές, Φώκαια.
ΑΕΚ σημαίνει Προσφυγιά Ξεριζωμένη
Ο Θεός είναι μαζί μας.

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΑΣ

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΕΙΧΗ  ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝΕ ΠΟΤΕ

MNHMH TΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

Με συρροή πλήθους πιστών εορτάστηκε για δεύτερη χρονιά φέτος στο Διδυμότειχο η μνήμη του αγίου Ιωάννη του Βατάτζη, του Ελεήμονος, στο νεόδμητο ιερό ναό που είναι αφιερωμένος σε εκείνον και ο οποίος πέρσυ τέτοια ημέρα ετέθη στη δημόσια λατρεία. Σημειωτέον ότι ο άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1192 και είναι εκείνος ο βασιλιάς της αυτοκρατορίας της Νίκαιας που δημιούργησε τις προυποθέσεις για την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1261 μετά την κατάληψη της το 1204 από τους Φράγκους.

Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!! Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.

Ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά παραμένει άσβεστος στη σκέψη και στη ψυχή  των Ελλήνων, ο Βυζαντινός Δικέφαλος που μας άφησε θα κυματίζει πάντα περήφανα στον ιστό, θα κοσμεί και θα καθοδηγεί λάβαρα και φανέλες των απογόνων υπερασπιστών της Ρωμιοσύνης

Ο ΞΕΝΟΣ

ΣΤΙΧΟΙΜΑ στίχοι:

Είναι η Οδύσσεια απ'του πλοίου τη κουβέρτα
κατέβηκε στον Πειραιά και του δωσαν μια τέντα
τους ρώτησε αν ήρθαν οι φίλοι του και τ'αδέρφια
και του παν μακρυά απο δώ κάπου στα Φιλαδέλφεια
τον ρώτησαν ποίοι είσαστε εγγόνια ποιών προγόνων
και απάντηση είμαστε Έλληνες τριών χιλιάδων χρόνων
και έσφιξε μέσα στα χέρια του χώμα και δυο πέτρες
αυτές που σπέρνουν πρόσφυγες και εκεί φυτρώνουν τέντες
και οι τέντες γίνανε φωνές μικρών παιδιών στους δρόμους
και οι φωνές γίναν φωτιές απ τη δουλειά στους ώμους

και άκομα στο κεφάλι του του πλοίου οι κουβέντες
εδω μας φέραν Έλληνες ή εδω μας στείλαν φέτες
και πες γιατι μας βρίκσει αλλού το πρώτο φως της μέρας
ποια Ιφιγένεια σκότωσαν για να φυσήξει αέρας
πόσοι στα στήθια φεύγοντας έκρυψαν την σημαία
ποσό κοστίζει ο άνθρωπος και πόσο μια ιδέα
ναι,τον είδανε να αναρωτιέται μεσ'τη μνήμη μου
κάθε φορά που μου'ρχεται η εικόνα εκείνη που
μετά το γκολ και όπως φλεγότανε το πέταλο
αυτός κρατούσε μια σημαία με έναν Δικέφαλο

Αρχή το ήμισυ ήμισυ το έτερον
τον είπαν ξένο αλλά αυτός ήταν τεμέτερον
πυρρίχιος χορός μετά απο νικητήριο
στην Πίνδο ήρωας και αντάρτης στον εμφύλιο
τους είχε φέρει δώρο τον πολιτισμό του
που ακούστηκε σαν μουσική απ'το προσφυγικό του
εκεί κλεισμένος γιατί ήταν ένας ξένος
και ο ξένος έγινε αδερφός και ο αδερφός μας ξένος
είναι η Οδύσσεια απ'του πλοίου την καρίνα
ο κόσμος έγινε Αϊβαλί και η Σμύρνη έγινε Αθήνα

και εκείνον μάλλον από την ιστορία τον διαγράψανε
σαν ένα μέρος πληθυσμού που ανταλλάξανε
το βλέμμα κάτω πάντα περπατούσε βιαστικά
ξυπόλητος και γύρω αγκάθια εθνικιστικά
άλλα συγχώρεσε και άλλα πολλά τα ξέχασε
και έφτιαξε άλλο κόσμο από τον κόσμο που έχασε
ο ξένος είναι εδώ περίπου χρόνια εκατό
η μνήμη έγινε σπόρος και ο σπόρος έλατο
και εχθές καθόταν με έναν φίλο μου στο πέταλο
με Τούμπα λίμπρε και στα στήθια έναν Δικέφαλο

Και δεν σταμάτησε να ταξιδεύει γρήγορα
και δεν φοβήθηκε εχθές να δει το σήμερα
είναι ο ξένος που είπαν θα φύγει γρήγορα
ο ξένος που έφτιαξε κάτι απο το τίποτα
τον είδανε στη Δεκελείας ξημερώματα
και στην πλατεία που έπαιζε με τα χώματα
είναι ο ξένος που θέλαν να φύγει γρήγορα
ο ξένος που θέλαν να φύγει μα μένει ως σήμερα