ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Αητέντς' επαραπέτανεν
Ψηλά 'ς σα επουράνια
ούϊ αμάν, αμάν.

Είχεν τσιαγκία κόκκινα
Και το κουδούκ' νατ' μαύρον
ούϊ αμάν, αμάν.

Κι εκράτ' νεν και 'ς σα κάρτσια του
Παλληκαρί' βρασιόνας
ούϊ αμάν, αμάν.

Αητέ μ' για δός μ' ας σο κρατείς
Για πε με όθεν κείται
ούϊ αμάν, αμάν.

Ας' σο κρατώ 'κι δίγω σε
Αρ' όθεν κείται λέγω
ούϊ αμάν, αμάν.

Ακεί 'ς 'σο πέραν το ρασίν
Σο πέραν καν τ' ελάτια
ούϊ αμάν, αμάν.

Μαύρα πουλία τρωγν' ατον
Και άσπρα τριγυλίσκουν
ούϊ αμάν, αμάν.

Τραντέλλεναν εσκότωσαν
και κείται ματωμένος
ούϊ αμάν, αμάν...

'Σ σην θάλασσαν κολυμπετής
σ' ομάλια πεχληβάνος
ούϊ αμάν, αμάν.

'Σ σον πόλεμον τραντέλλενας
Του Πόντου παλληκάρι
ούϊ ναϊλιε 'μεν ντο θα 'ίνουμε.