 |
| Ο ΗΛΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ |
από τα πέρατα του κόσμου να μου γνέφουν
πέφτουν στο δρόμο μου σαν άστρα πρωινά
από της νύχτας το ταξίδι επιστρέφουν
( ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΗΘΗΚΑΝ)
Οι στίχοι είναι του Ηλία, το τραγούδι είναι από μια άλλη ευαίσθητη φωνή αυτή του Παντελή, ναι του δικού μας Παντελή Θαλασσινού
Ο Ηλίας Κατσούλης γεννήθηκε το 1939 στο Λουτρό Κορινθίας, ήταν φιλόλογος αλλά έγινε γνωστός από τους στίχους του. Στίχους που έγραφε από πάντα, από μικρός. Από σύμπτωση μπήκε στη δισκογραφία, σύμπτωση που μας χάρισε ότι πιο υπέροχο και τρυφερό μπορεί να βγάλει μια ανθρώπινη ψυχή. Μερικές φορές οι συμπτώσεις αποδεικνύονται θεία δώρα.
Άνθρωπος καλλιεργημένος, ευαίσθητος, απλός, ταπεινός, ευγενέστατος. Στο βιογραφικό του έγραψε ότι ήταν τυχερός που υπηρέτησε δύο αγάπες, το σχολείο και το τραγούδι. Άλλες μεγάλες αγάπες τα βιβλία και το ποδόσφαιρο, η Α.Ε.Κ. βέβαια, άλλα και όλες οι προσφυγικές ομάδες.
Τα τραγούδια του μελοποίησαν πολλοί ( Τάτσης, Τερζής, Σπανός, Θαλασσινός, Γκρούς, Μαυρουδής, Νικολόπουλος κ.α. Τραγουδήθηκαν δε από τις καλύτερες φωνές όπως της Χαρούλας Αλεξίου, του Παντελή Θαλασσινού, του Μανώλη Λιδάκη, της Γλυκερίας, του Νταλάρα και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών.
Στον ίδιο, πάντως, άρεσαν όπως έλεγε «τα μελαγχολικά τραγούδια, όχι τα απαισιόδοξα, γιατί εκφράζουν τον ανθρώπινο πόνο, που είναι κατά τη γνώμη μου η γενεσιουργός αιτία της τέχνης. Αν δεν πονάει κανείς, αν δεν έχει υποφέρει, αν δεν έχει νιώσει στο πετσί του κάποιες καταστάσεις, τι να γράψει; Δεν μπορώ ν' ακούω στο τραγούδι "χαμογέλα, είναι όλα καλά", ή "να γελάς, να γελάς". Πώς να γελάσω; `Η, μάλλον, γελάω πικρά, με όλες αυτές τις ανοησίες». Τότε υπήρχαν φοβερές δυσκολίες, αλλά υπήρχαν οράματα. Σήμερα όλα είναι πολύ ιδιωτικά: τα συναισθήματα, οι αγωνίες που καθένας τις κρατάει μέσα του και δεν εκδηλώνεται, δεν συμμετέχει. Πόσοι πάνε στις πορείες; Μήπως κοινά πράγματα δε ζητάμε; Κάποιοι έχουν απογοητευτεί... Παράλληλα, η τηλεόραση έχει περάσει τελείως απατηλά μηνύματα. Εχει δημιουργήσει είδωλα, που είναι αστραφτερά, σε θαμπώνουν και σε αποπροσανατολίζουν από την ουσία.
Η τελευταία του ''αγάπη'' το τσιγάρο, μας τον στέρησε από κοντά μας τον Αύγουστο το 2008 ''έφυγε'' χτυπημένος από τον καρκίνο για ένα σίγουρο παράδεισο όπου δεν υπάρχει ο πόνος και η δυστυχία αλλά η πραγματική αγάπη και χαρά. Ισως εκεί πάνω οι στίχοι του να είναι ωδές στην ευτυχία και το μεγαλείο του κόσμου....ποιός ξέρει.
Θα σταθώ στη συνεργασία των δύο αγαπημένων μου Ενωσιτών, του Ηλία και του Παντελή: Του παραδείσου λεμονιά, Εισητήριο στη τσέπη σου, Πόνος άπονος, Θέλω απόψε, Κράτα για το τέλος, Καράβια Χιώτικα και το αγαπημένο μου τα Σμυρναίϊκα Τραγούδια, όπου εμφανίζεται και ο ίδιος στο βίντεοκλιπ.
Ο ίδιος όπως γράψαμε δεν ήταν πρόσφυγας αλλά έλεγε: γεννήθηκα σε ένα παραλιακό χωριό της Κορινθίας, ίσως στη Πόλη, στη Σμύρνη, στην Οδησσό, στην Αλεξάνδρεια σε προηγούμενες ζωές, αλλιώς δεν εξηγείται η αγάπη που τους έχω.
Δεν θα διαφωνήσω. Τον καταλαβαίνω απόλυτα. Τα ίδια πίστευα και πιστεύω κι εγώ.
Με τρένο θα ξενιτευτώ με πλοίο θα σαλπάρω
και σε γυαλί χρωματιστό την Πόλη μου θα πάρω
Τη θάλασσα του Μαρμαρά, το κύμα του Βοσπόρου
όταν θα τρέμουν τα νερά, σαν φύλλα φθινοπώρου
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και η αναφορά στην ΑΕΚ, σε μελοποίηση Γκρού
Γήπεδο το σώμα μου για όλους τους αγώνες
βρεγμένο χόρτο η δική σου αγκαλιά
ξέρω πως αλλάξαν στο παιχνίδι οι κανόνες
μα σ`αγαπώ με μια δύναμη παλιά.
Όλα τα παιχνίδια πουλημένα τελικά
κι όλα τα φιλιά είναι αγορασμένα
όμως θα κρατάω στην καρδιά μου μυστικά
μια κερκίδα μοναχά, μοναχά για σένα.
Πρίγκιπας δεν είμουνα ποτέ της Αραβίας
με την αγάπη σου στον κόσμο περπατώ
τώρα που γεμίσανε τα γήπεδα της βίας
εσένα έχω και κρυφά χειροκροτώ
Γήπεδο το σώμα μου και θύρα 21
γίνε το χάδι στις αόρατες πληγές
πόρτα η ζωή μου ανοιχτή μόνο για σένα
να μπαίνεις όταν δυναμώνουν οι κραυγές
Ο Ηλίας Κατσούλης μας άφησε γύρω στα 350 υπέροχα τραγούδια, πραγματικές μελωδίες, πραγματικά αγγίγματα ψυχής, στοιχάκια με φτερά που σε παίρνουν και σε ταξιδεύουν..... που σου κάνουν πιο όμορφη τη ζωή που είναι με τη σειρά της κι αυτή ''ένα ταξίδι''.
Η ευαισθησία αν είχε χρώμα θα ήταν κιτρινόμαυρη γράφει το αδελφό blog ΑΕΚΟΡΑΜΑ.
Ο Ηλίας Κατσούλης και ο Παντελής Θαλασσινός μας το επιβεβαιώνουν.....
Με τρένο θα ξενιτευτώ/
με πλοίο θα σαλπάρω/ και σε γυαλί χρωματιστό/ την πόλη μου θα πάρω./ Τη
θάλασσα του Μαρμαρά/ το κύμα του Βοσπόρου/ όταν θα τρέμουν τα νερά/ σαν
φύλλα Φθινοπώρου.
- See more at:
http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3299&Itemid=27#sthash.9XZCAJKJ.dpuf
Πηγή: www.ogdoo.gr
Με τρένο θα ξενιτευτώ/
με πλοίο θα σαλπάρω/ και σε γυαλί χρωματιστό/ την πόλη μου θα πάρω./ Τη
θάλασσα του Μαρμαρά/ το κύμα του Βοσπόρου/ όταν θα τρέμουν τα νερά/ σαν
φύλλα Φθινοπώρου. - See more at:
http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3299&Itemid=27#sthash.9XZCAJKJ.dpuf
Πηγή: www.ogdoo.gr
Με τρένο θα ξενιτευτώ/
με πλοίο θα σαλπάρω/ και σε γυαλί χρωματιστό/ την πόλη μου θα πάρω./ Τη
θάλασσα του Μαρμαρά/ το κύμα του Βοσπόρου/ όταν θα τρέμουν τα νερά/ σαν
φύλλα Φθινοπώρου. - See more at:
http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3299&Itemid=27#sthash.9XZCAJKJ.dpuf
Πηγή: www.ogdoo.gr
