Καταραμένος να παραμείνω στην αδιάστατη αιωνιότητα
Αν ξεχάσω τις κραυγές των νηπίων
Τους ρόγχους των απαγχονισθέντων
τις πατημασιές των πεταλωμένων
τον ανίκητο πόνο των βιασθέντων
την οργή των μαρτύρων και μαρτυρησάντων
Το περήφανο βλέμμα του αδούλωτου Πόντιου
Την λαλιά που φιμώθηκε και ξαναζωντάνεψε στην εξορία
Τις ρίζες που αρνούνται να πεθάνουν
ΠΟΛΗ - ΠΟΝΤΟΣ - ΜΙΚΡΑΣΙΑ ΤΗΣ Α.Ε.Κ. ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Πέμπτη 1 Μαΐου 2014
ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΡΟΜΟ ΟΥΤΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
