ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ

Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες έφεραν μαζί τους, τα ψυχολογικά τραύματα των διωγμών, της άτακτης φυγής υπό συνθήκες πολέμου, της απώλειας των οικείων προσώπων, της κοινωνικής θέσης, της εστίας, της πατρογονικής γης. Στην Ελλάδα έπρεπε ν’ αντιμετωπίσουν νέες τραυματικές καταστάσεις, όπως την κοινωνική περιθωριοποίηση, τον στιγματισμό, την εχθρότητα, την φτώχεια κ.α.

Πώς αντιμετώπισαν αυτά τα τραύματα οι πρόσφυγες; Ποιες ήταν οι συνέπειες για τις επόμενες γενιές;
Στα ερωτήματα αυτά έριξε φως η κα Ελευθερία Λίμπυ Τατά – Αρσέλ, στην διάλεξη της με τίτλο «Το Μικρασιατικό Τραύμα και ταυτότητα στη τρίτη γενιά της παγκοσμιοποίησης», που έδωσε στον Σύλλογο Κωσταντινουπολιτών.
Όπως είπε η κα Τατά – Αρσέλ, πρέπει να γίνει διαχωρισμός των τραυματικών εμπειριών από τις τραυματικές αντιδράσεις. Οι ευκαιρίες και η υποστήριξη που δίνει στην προσφυγική ομάδα το κοινωνικό περιβάλλον, η ικανότητα του ατόμου να δημιουργήσει και να αξιοποιήσει ευκαιρίες, η δημιουργικότητα και η πνευματικότητα του ατόμου, παίζουν καθοριστικό ρόλο για να μην εξελιχθούν οι τραυματικές εμπειρίες σε «μόνιμο πένθος» και άλλες αρνητικές τραυματικές αντιδράσεις.
Αξιολογώντας την εξέλιξη του Μικρασιατικού προσφυγικού πληθυσμού, συμπεραίνουμε ότι κατάφερε ν’ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προσφυγικά τραύματα.

Από το παράδειγμα της γιαγιάς, τα εγγόνια διδάσκονται την επιβίωση, την αντιμετώπιση του πόνου, την νοικοκυροσύνη, την αφοσίωση στην οικογένεια, την διάκριση του σωστού και του λάθους, την αναγκαιότητα της θυσίας.
- Η δοκιμασία της οικογένειας δημιουργεί στην τρίτη γενιά μία αίσθηση περηφάνιας για την καταγωγή της. Ο όρος «Μικρασιάτης» εκλαμβάνεται ως τίτλος ευγενείας που εκπέμπει ειδική λάμψη και ακτινοβολία. Είναι έντονη η αίσθηση ότι οι Μικρασιάτες έχουν ξεχωριστές επιδεξιότητες, κοσμοπολιτισμό και ανώτερο πολιτισμό.
- Τα εγγόνια δημιουργούν μία συνέχεια μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος χρόνου. Εν μέρει η Ανατολή είναι μέρος της ταυτότητας τους. Αυτό το στοιχείο δεν πρέπει να μας ξενίζει εφόσον στην εποχή της παγκοσμιοποίησης μπορεί να έχουμε πολλές ταυτότητες. Για αυτό σήμερα, χιλιάδες Έλληνες απόγονοι προσφύγων, αποκαλούν τον εαυτό τους «Μικρασιάτη».