Ποιός από μας δεν έχει αναφωνήσει, δεν έχει επαναλάβει τα λόγια του Οικουμενικού Πατριάρχη:
Η ΑΕΚ είναι Ιδέα και οι Ιδέες δεν πεθαίνουν!
Βέβαια οι ιδέες είναι ανθρώπινες και ανάλογα της έμπνευσης και του σκοπού μπορούν να θεωρηθούν ευγενείς ή μεγάλες ιδέες, αλλά εφικτές, που μπορούν να έλξουν ένα μεγάλο φάσμα νουν και ψυχών για την επίτευξη τους. Μπορούν όμως και να είναι άστοχες ή ανέφικτες και να αποβούν ολέθριες με οδυνηρές συνέπειες σε κοινωνικά στρώματα. Η ιστορία και δη η Ελληνική είναι γεμάτη από παραδείγματα.
Μέσα σ' αυτό το πρίσμα οι πρόσφυγες που ίδρυσαν το Σύλλογο μας εκείνο τον μακρινό Απρίλη του 1924, σαν ζωντανός κοινωνικός οργανισμός που αρνείται να σβήσει, ένοιωσαν την ανάγκη με την ιδέα της ιδρύσεως της ΑΕΚ, για μια νέα ελπίδα, μια νέα ταυτότητα σε ξένο τόπο, που θα έριχνε τις γέφυρες με τις μνήμες, με τη γη της προέλευσης, παίρνοντας την απαραίτητη λυμφατική τροφή για τη διατήρηση και τη συνέχιση τους.
Η αναφορά τους στο Σύμβολο του Δικεφάλου είναι η νέα αναζήτηση, η νέα πάλη στην απώτερη φαντασία και επιθυμία που δημιουργεί το Ιδανικό, ένας απώτερος μυθικός στόχος, ένα όνειρο που αξίζει να ζείς.
Που ξέρεις κάποτε.......πάλι με χρόνια με καιρούς............
Με την ιδέα και το πραγματικό απλά υπάρχουμε.
Με το Ιδανικό αξίζει να ζούμε και να πιστεύουμε.
Πάντα για μένα η ΑΕΚ μου, ήταν ταυτόχρονα ΙΔΕΑ, ΙΔΑΝΙΚΟ και ΠΙΣΤΕΥΩ
